Over mij
Laat ik beginnen met je te vertellen dat ik dit lange tijd zelf niet heb geweten en dat ik dit nog steeds aan het ontdekken ben.
Er was een periode, waarin het niet goed met me ging. Ik had als huisarts niet het gevoel mijn patiënten echt te kunnen helpen binnen de 10 minuten die je per patiënt krijgt. Ik voelde me erg opgejaagd. Er waren altijd meer patiënten dan plekjes in mijn agenda en ik wilde voor iedereen goed kunnen zorgen. Ook was ik vooral bezig met symptoombestrijding en kwam ik nauwelijks toe aan het achterhalen van de oorzaak van de ziektes van mijn patiënten, terwijl daar de sleutel tot genezing ligt. Hierdoor ervoer ik weinig zingeving, wat me onrustig maakte. Dit liet ik echter aan niemand merken.
Ik kon mijzelf nooit of maar ten dele openstellen voor anderen en had meestal een masker op
Ik had mijn hele leven vooral gedaan wat anderen van mij verwachtten, omdat mijn zelfvertrouwen gebaseerd was op wat anderen van mij vonden. Ik voelde me nooit goed genoeg. Dit was gebaseerd op strategiën, patronen en overtuigingen die voortkwamen uit mijn jeugd. Oude pijn drong zich op als een klein kind, dat huilend aandacht vraagt aan haar moeder, maar die niet krijgt. Ik vluchtte in doorrennen en in ongezonde gewoontes om deze pijn maar niet te hoeven voelen.
Hypocriet, maar goed bedoeld, gaf ik mijn patiënten allerlei adviezen over rust nemen en balans vinden. Adviezen die ik zelf niet kon opvolgen. Omdat ik geen voldoening meer uit mijn werk kon halen, ging het ook privé steeds slechter. Ik had een kort lontje, vond mezelf geen goede moeder, voelde me steeds waardelozer en zorgde niet goed voor mezelf.
Mijn leven was als een tikkende tijdbom en uiteindelijk was mijn energie op, zodat ik in een diepe burn-out belandde. Mijn lichaam zei STOP en stopte dan ook. Ik kreeg een scala aan klachten: extreme vermoeidheid, depressiviteit, buikklachten, hartklachten, cognitieve en hormonale problemen.
Mijn lichaam was uitgeput en ik kon niet meer goed nadenken. Conclusie: er moest iets gebeuren
Ik had behoefte aan een (goed) werkend lichaam, mentale steun en het leren herkennen en respecteren van mijn eigen grenzen. Ik had behoefte aan opnieuw verbinding maken met mijzelf, met mijn ziel en met anderen. Vanuit vertrouwen en veiligheid. Ik had behoefte aan visie: wat wilde ik met de rest van mijn leven?
Dit was een keerpunt in mijn leven, een wake-up call: Ik kreeg het inzicht dat ik van “human doing” terug moest gaan naar “human being.”
Ik realiseerde me dat:
– ik zelf verantwoordelijk ben voor mijn gezondheid en levensgeluk
– ik de balans moest zien te herstellen tussen lichaam en geest en een nieuw evenwicht moest vinden tussen werk en privé
– ik geluk in mijzelf moest vinden in plaats van afhankelijk te zijn van de waardering van anderen
– ik moest stoppen met het najagen van korte-termijn geluk en me beter kon richten op wat werkelijk belangrijk is in het leven
– ik contact moest gaan maken met mijn gevoelens, hoe pijnlijk die af en toe ook waren
– ik op zoek moest gaan naar meer spiritualiteit
– ik terug moest gaan naar de natuur, die helend werkt
En dat alles heb ik gedaan.
Ik trok me terug in de natuur. Als ik buiten in de natuur was, kon ik makkelijker naar binnen keren. Ik at uit de natuur en sliep in de natuur.
Het ritme van de natuur hielp me om mijn eigen ritme van bewegen, eten en herstellen terug te vinden
Mijn hoofd werd rustiger en het gepieker nam af. Toen mijn lichaam sterk genoeg was en weer enigszins functioneerde, was ik toe aan de volgende stap: zelfonderzoek.
Ik deed o.a. de Outdoor Coachingsopleiding bij Special Forces in Business, een jaartraject Salutogenese voor zorgprofessionals, trainingen op het gebied van yoga, meditatie, ademhalingstechnieken, Mindfulness, Geweldloze Communicatie, Orthomoleculaire Geneeskunde, een leefstijlcursus voor artsen en een opleiding Familie-opstellingen en bedrijfsopstellingen. En ik bleef de natuur opzoeken.
Ik leerde voelen op dieper spiritueel niveau. Pijnlijke gevoelens mochten gevoeld worden, maar ik ervaarde ook gevoelens van dankbaarheid. Ik werd eerlijker naar mezelf en durfde beetje bij beetje de echte Femke te laten zien. Hierdoor kon ik echt verbinding maken met anderen. Vol vertrouwen, gericht op de ander en op mezelf. Ik vond weer richting. Ik besefte dat ik op aarde ben om iets te ontvangen en om iets te geven.
Ik weet dat er meer mensen zijn zoals ik, die worstelen met zichzelf en uiteindelijk opgebrand raken
Als huisarts zag ik regelmatig patiënten met soortgelijke klachten. Vele vrienden en kennissen vertelden, dat ook zij in of net voor een burn-out zaten of ooit vastgelopen waren. Ik ervoer erkenning, herkenning en verbinding wanneer ik in alle kwetsbaarheid mijn verhaal vertelde. Ik zag, dat veel mensen om me heen baat konden hebben met hetgeen ik had ontdekt. Ik wilde en kon iets betekenen voor hen en dit zou ook voor mij helend werken.
Toen werd mijn missie duidelijk: mensen mee de natuur in nemen, waar zij kunnen ontdekken welke schatten daar nog voor hun verdere leven verborgen liggen
Ik besefte, dat ik de gouden combinatie had gevonden tussen ervaring en deskundigheid. De manier waarop ik met mijn klachten was omgegaan, zou voor iedereen kunnen werken. Terug naar de helende kracht van de natuur. En daarmee naar je eigen natuur. Inzicht krijgen in wat zich van binnen afspeelt en hoe dat de kijk op het leven beinvloedt. En deze veranderen door onderliggende processen aan te pakken. Werken aan de oorzaak van je klachten zodat body, mind en soul weer met elkaar in verbinding komen.
Mijn doel is het om jou te helpen om dichter bij jezelf en de/ jouw natuur te komen. Zo kun je groeien en vinden wat je zoekt. Of nog beter: zo kun je gaan inzien, dat alles er al is. Je hoeft alleen maar op een andere manier te kijken!
Dit is wat ik wil doorgeven. Hierdoor ervaar ik zingeving. Dit is waarom ik coach.
Dit is wat anderen bij mijn coaching ervaren hebben:
” Zij was de eerste begeleider die oprechte interesse toonde in mijn verhaal. Ik werd gezien en gehoord. Ik heb weer regelmaat en ik ben opener geworden. Het is een behoorlijk stuk rustiger in mijn hoofd “
“Je hebt me echt de ogen geopend! Ik was me er vooraf niet van bewust dat agressie een normale emotie is en hoe je hiermee om kunt gaan in communicatie. Ik heb van jou geleerd op welke manieren dit in communicatie geuit en herkend kan worden. Ik leerde dat ik zelf vaak niet de handigste stijl gekozen heb in het verleden, en hoe dit ook in mijn omgeving voorkomt.
” Toen ik met Femke en Renate in het Maderanertal in Zwitserland op retreat was heb ik mij vanaf het begin uitgenodigd gevoeld open en kwetsbaar te zijn. Voor mij is dat het belangrijkste ingredient. Femke’s kennis over planten, het plukken en er thee van zetten was geheel nieuw voor mij. Erg leuk.”
Ook mee de natuur in? Laat hier een bericht voor me achter:
Insight out-there